Stichting Interim – van HOT naar TAHS

John Reinders in 1986 — Theaterman Reinders (1985-2008) – Een Maastrichtse Amsterdammer in Den Haag.

John Reinders van het Amsterdamse Shaffy theater wordt aangesteld als directeur van de Stichting Interim en krijgt onder andere de opdracht om het gehuurde Theater aan de Haven te gaan exploiteren. De Stichting Interim krijgt een bestuur uit het vak: Steven van Dissel, de voorzitter en jurist, komt als enige niet uit een van de theaterorganisaties. De anderen wel: Fre Vooys-Bosma en Frank van Kreuningen,(Nieuwe Komedie), Godfried van Benthem van den Berg (Haagse Comedie) ,Pierre Bovens ( BVD jeugdtheater) en Rob Soetenhorst (De Appel) stellen de doelen: naast het programmeren van voorstellingen in Theater aan de Haven is een belangrijke taak het produceren van toneel en dans. Matti Austen en Chris de Jong van STOA stellen in 1985 de haalbaarheid vast in het rapport “ Het presenteren van kleine en middelgrote produkties op theatergebied” met begrippen als Margetheater en het Vlakke Vloer Theater. Met John Reinders kiest het bestuur niet voor iemand die zo goed zou kunnen passen in de Haagse sfeer, maar voor avontuur en leven in de “Behoudende Culturele Porceleinkast Den Haag”. “Het Gebeuren” wordt opgericht, een werknaam bedacht door Henze Pegman die voortkwam uit de Nieuwe Komedie. De Gemeente had verordonneerd dat zo mogelijk medewerkers nog op de loonlijsten van Nieuwe Komedie en HOT in dienst moesten worden genomen. Enkele technici , de schoonmaakploeg en het uitbaatcontract van de foyer van Theater aan de Haven met John en Margaret van Galen werden overgenomen. Nieuw in het team waren de door John aangezochte Hans Brouwer, Beleke Bagchus en Hillie Kuipers. Ze willen Den Haag opschudden en “Het” laten zien.

De belangrijkste opdracht aan de Stichting Interim was een plan te ontwikkelen voor een nieuw theater, met, tenminste, een “middenzaal” (350 tot 500 bezoekers) en een kleine zaal (100 tot 250 bezoekers). Er lag een door de Haagse Comedie (zakelijk leider Hans van Westreenen) ontwikkeld plan om zo’n complex te bouwen achter de Koninklijke Schouwburg, die zelf ook aan restauratie toe was. Daar was –ook binnen de Stichting Interim- geen onvoorwaardelijke steun voor: men vreesde dat daardoor alle financiële middelen in feite ter beschikking van de Koninklijke Schouwburg en Haagse Comedie zouden komen en er onvoldoende ruimte zou zijn voor onafhankelijker visies op het meer avantgardistische theaterveld.

politiek in het nieuwe theater — Krankheit, regie Kim Zeegers

Deze verschillende visies werden ook in de Gemeenteraad van Den Haag duidelijk uitgedragen: de plannen voor nieuwbouw achter de Schouwburg konden rekenen op een kleine meerderheid (23-22 stemmen) in de Raad, de toenmalige VVD-CDA-coalitie. De oppositie had niet veel op met het als nogal behoudend beoordeelde kunstbeleid van de Koninklijke Schouwburg en de Haagse Comedie. Door de nood gedwongen -want de zeer beperkte beschikbare cultuurgelden voor de Stichting Interim lieten geen ruimte voor enig alternatief plan- werd ingestemd met de uitgewerkte plannen voor de aanbouw achter de Koninklijke Schouwburg. John Reinders zou dan, als adjunct directeur van de Koninklijke Schouwburg, verantwoordelijk worden voor de productie en presentatie van voor de midden- en kleine zaal geschikte theatervoorstellingen. Voordat het definitieve plan door de Gemeenteraad was behandeld vonden er Gemeenteraadsverkiezingen plaats: de meerderheid van de coalitie verdween en werd vervangen door een “linkse” meerderheid (23-22 stemmen!) die een coalitie tot stand bracht. Een nieuwe lente, een nieuw geluid voor alle plannen en vooral voor die van de sector cultuur.