John Reinders – van HOT naar TAHS

John Reinders in 1986 — Theaterman Reinders (1985-2008) – Een Maastrichtse Amsterdammer in Den Haag.

John Reinders van het Amsterdamse Shaffy theater wordt aangesteld als directeur van de Stichting Interim en krijgt onder andere de opdracht om het gehuurde Theater aan de Haven te gaan exploiteren. De Stichting Interim krijgt een bestuur uit het vak: Steven van Dissel, de voorzitter en jurist, komt als enige niet uit een van de theaterorganisaties. De anderen wel: Fre Vooys-Bosma en Frank van Kreuningen,(Nieuwe Komedie), Godfried van Benthem van den Berg (Haagse Comedie) ,Pierre Bovens ( BVD jeugdtheater) en Rob Soetenhorst (De Appel) stellen de doelen: naast het programmeren van voorstellingen in Theater aan de Haven is een belangrijke taak het produceren van toneel en dans. Matti Austen en Chris de Jong van STOA stellen in 1985 de haalbaarheid vast in het rapport “ Het presenteren van kleine en middelgrote produkties op theatergebied” met begrippen als Margetheater en het Vlakke Vloer Theater. Met John Reinders kiest het bestuur niet voor iemand die zo goed zou kunnen passen in de Haagse sfeer, maar voor avontuur en leven in de “Behoudende Culturele Porceleinkast Den Haag”. “Het Gebeuren” wordt opgericht, een werknaam bedacht door Henze Pegman die voortkwam uit de Nieuwe Komedie. De Gemeente had verordonneerd dat zo mogelijk medewerkers nog op de loonlijsten van Nieuwe Komedie en HOT in dienst moesten worden genomen. Enkele technici , de schoonmaakploeg en het uitbaatcontract van de foyer van Theater aan de Haven met John en Margaret van Galen werden overgenomen. Nieuw in het team waren de door John aangezochte Hans Brouwer, Beleke Bagchus en Hillie Kuipers. Ze willen Den Haag opschudden en “Het” laten zien.

In de openingsbrochure van 1993 wordt de verwachting uitgesproken dat het amalgaam van instellingen aan het Spui – De Philipszaal en het Residentie orkest, het AT&T Danstheater met het Nederlands Danstheater, Cinematheek/ Haags Filmhuis, Stroom/HCBK, het Kijkhuis -garant zou staan voor interessante programma’s op het gebied van muziek, theater, dans, video, beeldende kunst en film.

Op initiatief van John Reinders werd een Stichting Spuiplein opgericht en er werd idealistisch hard aan getrokken om gezamenlijk prestaties neer te zetten. In de praktijk bleek het “Pleindenken” (op papier zo leuk) te worden gedwarsboomd door de grote Ego’s in de cultuur en de muur van trams en auto’s. En zeggen sommige bronnen, omdat het John Reinders nogal eens aan voldoende Haagse diplomatie ontbrak. “Overleggroepen van culturele instellingen gaan goed als men het heeft over het algemeen nut. In Den Haag is dit mislukt omdat men elkaar de maat moest nemen met plussen en minnen.” 7) Zo mislukte voortdurend de pogingen om met z’n allen een goed functionerend Uitbureau, m.b.v. een kassasysteem van de grond te tillen. Later werd vastgesteld door gezelschappen, theaters en bestuurders dat het Spuiplein ophield bij de tramrails en dat de “overkant” vooralsnog op zichzelf was aangewezen. Aan die overkant was de samenwerking Theater een het Spui en Filmhuis programmatisch zeer goed, wat zich vooral manifesteert bij Festivals. De invulling aan beide kanten van het Spuiplein en de samenwerking van de culturele instellingen zal ongetwijfeld op de agenda van de stad blijven.