In de openingsbrochure van 1993 wordt de verwachting uitgesproken dat het amalgaam van instellingen aan het Spui – De Philipszaal en het Residentie orkest, het AT&T Danstheater met het Nederlands Danstheater, Cinematheek/ Haags Filmhuis, Stroom/HCBK, het Kijkhuis -garant zou staan voor interessante programma’s op het gebied van muziek, theater, dans, video, beeldende kunst en film.
Op initiatief van John Reinders werd een Stichting Spuiplein opgericht en er werd idealistisch hard aan getrokken om gezamenlijk prestaties neer te zetten. In de praktijk bleek het “Pleindenken” (op papier zo leuk) te worden gedwarsboomd door de grote Ego’s in de cultuur en de muur van trams en auto’s. En zeggen sommige bronnen, omdat het John Reinders nogal eens aan voldoende Haagse diplomatie ontbrak. “Overleggroepen van culturele instellingen gaan goed als men het heeft over het algemeen nut. In Den Haag is dit mislukt omdat men elkaar de maat moest nemen met plussen en minnen.” 7) Zo mislukte voortdurend de pogingen om met z’n allen een goed functionerend Uitbureau, m.b.v. een kassasysteem van de grond te tillen. Later werd vastgesteld door gezelschappen, theaters en bestuurders dat het Spuiplein ophield bij de tramrails en dat de “overkant” vooralsnog op zichzelf was aangewezen. Aan die overkant was de samenwerking Theater een het Spui en Filmhuis programmatisch zeer goed, wat zich vooral manifesteert bij Festivals. De invulling aan beide kanten van het Spuiplein en de samenwerking van de culturele instellingen zal ongetwijfeld op de agenda van de stad blijven.