Vanaf begin was duidelijk dat Het Gebeuren zou moeten werken aan een ander, vruchtbaarder Theaterklimaat in Den Haag. Niet uitsluitend distribueren maar vooral maken en stimuleren. “Toen eind 1985 Het Gebeuren voorstellingen ging organiseren in Theater aan de Haven was een van de voornemens niet alleen decors uit vrachtwagens te laden en voorstellingen van elders of anderen te presenteren, maar ook om zoveel mogelijk mensen uit vele creatieve hoeken in Den Haag te leren kennen en uit te dagen hun kunstje te vertonen. Alleen op die manier kon het grauwe imago van Den Haag als kunststad wat kleur krijgen” 4). De zoektocht naar Haagse talenten en mogelijke samenwerkingen begon. Het budget werd naast de programmering gebruikt voor de productiefunctie. De eerste beredeneerde sprong in het duister was met Ton van de Langkruis die de eerste productie Knie maakte en na die kans vaststelde dat hij geen regisseur moest worden. Wel werd hij met Winternachten / Writers Unlimited belangrijk voor het Theater aan het Spui en de stad. Het Gebeuren richt De Bastaard op met Kim Zeegers, Guusje Eijbers en Johan Doesburg. De Bastaard produceerde o.a. Smile Please regie Kim Zeegers, Grieks regie Johan Doesburg, Catastrophe regie Guusje Eijbers en de laatsten samen Het Spookhuis. Het Gebeuren bleek voor de jonge makers in Den Haag van groot belang want er werd een klimaat geschapen waarin zij konden gedijen.
De scepsis was al na het eerste seizoen omgeslagen in enthousiasme. “Het Gebeuren heeft zich in haar korte tijd van het bestaan ruimschoots bewezen” zegt Wethouder Verduyn Lunel in 1987. Veel aandacht trokken de grote eendagsprojecten De zon gestrand op het Scheveningse strand op 21 juni: een verzameling van speciaal ontworpen theatrale projecten van (vooral) Haagse kunstenaars. Het project werd het volgende jaar onder de naam De Langste Dag herhaald.
Ook kreeg Het Gebeuren de opdracht de organisatie op zich te nemen van het wat zieltogende zomertheaterfestival op het Plein, wat door het Gebeuren werd opgekrikt tot De Haagse Zomer, die sterk in populariteit groeide. “Er wordt weer gepraat over dingen die gebeuren en niet meer alleen over dingen die op sterven na dood zijn”4a) Na een aantal jaren, vlak voor de opening van het Nieuwe Theater wordt het festival door het nieuwe gemeentebestuur wegbezuinigd.