Het Gebeuren had, dankzij het Theater aan de Haven, de beschikking over twee kleine theaterzaaltjes. Dat was volstrekt onvoldoende om in Den Haag ook te laten zien wat er in het land op theatergebied gebeurde. Dat was wel een opdracht aan de nieuwe club. Het Gebeuren introduceerde het begrip “polylocatie”. Dat kwam er op neer dat Het Gebeuren voor elke voorstelling in Den Haag het meest geschikte podium zocht. Dat was nog een hele klus maar leidde wel tot allerlei nieuwe contacten met, bijvoorbeeld, de mooie maar vrijwel nooit gebruikte zaal in het Conservatorium. Zo ontstond, in afwachting van het nieuwe Theater, een productiehuis met als thuishaven Theater aan de Haven met gebruik van theaters Korzo, Danstheater, Zeebelt en poly-locaties in de stad zoals Café Schlemmer, Sociëteit de Witte, De Staatsdrukkerij, Oude Stadhuis, het Westeindeziekenhuis, de Tramremise en allerlei andere plaatsen. Inspirerend maar uit de nood geboren en voor de kleine organisatie enorm arbeidsintensief. De infrastructuur, met repetitie mogelijkheden en de werkplaats van Theater aan de Haven, samen met de enthousiasmerende John Reinders en zijn team bleek bijzondere producties mogelijk te maken. “De (co)productiviteit was zeker in de beginfase enorm, geen fietsenrek in Den-Haag ontkwam aan onze artistieke onderdompeling.”
