Den Haag wilde graag Dansstad zijn maar miste veel uit het aanbod van binnenlandse en buitenlandse makers. De kleinschalige dans was geen aandachtspunt bij het NDT van Carel Birnie en het Danstheater was te groot en te duur. Sinds Korzo in samenwerking met Het Gebeuren dans programmeerde werd een verbetering vastgesteld, maar de mooie verwachting van de commissie Kleinschalige dans, een advies in 1991 over het nieuwe theater aan het Spui, wordt volledig waargemaakt. Birnie vertrekt in 1992 voor de opening van Theater aan het Spui bij het NDT, de samenwerking blijft goed en NDT 3 geeft een aantal voorstellingen bij TahSpui. De nationale en internationale programmering van dans is bij Theater aan het Spui in goede handen, dansvoorstellingen als Accrorap, Increpazion Danza of Earthfall en Alis uit Frankrijk zijn interessante krenten in de pap. Dans blijft het voornaamste item in de grote zaal, ook wordt in bescheiden mate ingegaan op verzoeken om voorstellingen te monteren 5).
Er is in de jeugdprogrammering ook aandacht voor jeugddans. Stella, Introdans, The Meekers, de Stilte zijn gezelschappen die erg welkom zijn en prachtige voorstellingen laten zien.
Theater aan het Spui heeft met haar dansprogrammering en samen produceren met jonge Haagse makers zoals Glenn van der Hoff, Sanne van der Put , Lonneke van Leth, DeDutchDontDanceDivision, (Thom Stuart en Rinus Sprong) gezorgd voor een sterke verlevendiging van het Haagse dansklimaat.